*Note van de auteur
Laatst ging ik voor het eerst naar carnaval.
Dat was best leuk, hoor.
Het personage dat ik belichaamde vroeg alleen om een bepaald gevoel.
Dat gevoel vingen we in meerdere foto’s, en nu ook in deze tekst.

Een klein paradijs
Dat is alles wat ik vraag
Waar ik mijn lage hakjes uit kan schoppen
En languit met een boek dat ik niet lezen zal.  

Er is hier geen plezier
Geen joie de vivre, zo u wil,
Dit moet een feest zijn, zo verneem ik.
Maar ik mis het ronkende geluid van een golfslag op zee
En halfnaakte mannen met drinken voor mij.

Mijn haar zit daar beter, een sjaaltje erin
En een zonnehoed- klep en brilcombinatie
Die de aangename zon verzachten in mijn visage
Een klein paradijs
Of vraag ik dan teveel

Ik heb het koud
Ik heb het nat
Ik ben niet gemaakt voor mensen
Die winters zijn toch niks voor mij
En een klein paradijs
Is toch mijn ideaal.

Een cocktail in mijn hand
Een parasolletje aan de rand
In plaats van een blikje bier
Wat doe ik in godsnaam hier

Nu kijkt die mevrouw daar mij aan
Straks komt ze nog naar me toe
Die moet zeker ook nog een foto
Oh, was ik maar ergens anders geboren.

Daar hang ik heerlijk over mijn balkon
In zonnig stadje X
Mijn onderbuurvrouw doet de was
Mijn straat straalt als een ansichtkaart
Het kleine paradijs
Zo ver weg van deze plek.

Maar ik sta hier
En het is zo koud
Zelfs mijn nerts beschermt niet meer

Nee, ik ben niet zuur
Ik ben geen onaardig personage
Kijk om je heen
Dit is toch geen plek voor mij.

Nou zullen we het krijgen
Een praalwagen komt langs.
Het is verdorie ijskoud.
Lieve mensen, een eiland klinkt zo fijn.

Mijn haren zijn nat
Mijn blik is van ijs
O, was ik maar in mijn klein paradijs.